مجله کامپیوتر و موبایل

آموزش |نقدو بررسی و ترفندهای مهم کامپیوتر و موبایل

مجله کامپیوتر و موبایل

آموزش |نقدو بررسی و ترفندهای مهم کامپیوتر و موبایل

انواع آموزش های کاربردی از کامپیوتر و موبایل و همچنین اخبار تکنولوژی و نقد وبررسی قطعات سخت افزاری کامپیوتر و موبایل را می توانید در این وبلاگ مشاهده کنید

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید

آخرین نظرات

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «وجود» ثبت شده است

ر ویندوز ها قابلیتی وجود دارد که سیستم عامل می تواند توسط آن دیسک موجود در درایو را تشخیص بدهد که به آن AutoRun می گویند. در محیط ویندوز وقتی که دیسکی را در درایو قرار می دهید، سیستم عامل دنبال فایلی به نام AUTORUN.INF می گردد که فایل متنی است که می توانید آن را با Note Pad ایجاد کنید.
توانایی های فایل AUTORUN.INF چیست؟

1- مسیر و نام برنامه های اجرایی را نشان می دهد تا به صورت خودکار بعد از این که دیسک را در درایو قرار دادید اجرا شود.
2- آیکون مورد نظر را به جای آیکون پیش فرض درایو قرار می دهد.
3- متن مورد نظر را به جای متن پیش فرض می گذارد.

یک فایل AUTORUN.INF چگونه به وجود می آید؟

برای این که فایل را به وجود بیاورید، می توانید از برنامه ی Note Pad استفاده کنید. بعد از این که فایل را درست کردید باید پسوند فایل را از TXT به INF تغییر دهید. البته باید توجه داشته باشید که حتما در خط اول فرمان [ AutoRun ] را بنویسید.
نکته : هر دستور را در خط جدا بنویسید.
اگر می خواهید بدانید که دیسکی که در درایو شما هست، فایل AUTORUN.INF را دارد یا نه، باید بر روی آیکون آن در درایو کلیک راست کنید، اگر در منوی آن گزینه ی AutoRun باشد یعنی دیسکتان فایل AUTORUN.INF را دارد.
اگر در این منو Open را بزنید، می توانید بدون اجرا کردن AutoRun محتویات داخل دیسک را ببینید. ولی اگر گزینه ی AutoPlay را بزنید، سیستم عامل با استفاده از برنامه ی AutoRun.EXE فایل AUTORUN.INF داخل دیسک را می خواند و دستورات داخل آن را اجرا می کند.
نکته : از فایل AUTORUN.INF برای این که یک برنامه ی مشخص در درایو به طور خودکار اجرا شود استفاده می شود.
 
 
 

چگونه از اجرای خودکار AUTORUN.INF جلوگیری کنیم؟

برای این کار بعد از این که دیسک را در درایو گذاشتیم، کلید Shift را پایین نگه می داریم.
 

دستورهای مربوط به فایل AutoRun.INF برای به وجود آوردن یک فایل AutoRun.INF

 

1- Icon

این دستور برای تعیین آیکون درایو مورد نظر به جای آیکون پیش فرض استفاده می شود.
[ Icon=iconfilename ], [index]
توضیحات:
Iconfilename: اسم یک فایل است که با یکی از پسوندهای ICO، DLL، BMP و یا EXE مشخص می شود.
اگر فایل بیشتر از یک آیکون داشته باشد، می توانید از پارامتر index ( از 0 تا N ) آیکون مورد نظر را مشخص کنید.
مثال زیر آیکون 7 را از فایل Icon.exe نشان می دهد.
6Icon=Icon.exe,
 
2- Label (برچسب)
با این دستور می توانیم متن مورد نظر را جایگزین Label پیش فرض درایو کنیم.
Label=Label Text
مثال:در این جا با این دستور می توانیم متن "OstadeIT" را جایگزین Label پیش فرض درایو کنیم.
Label=OstadeIT
3- Open
با این دستور می توانیم مسیر یک فایل را تعیین کنیم تا وقتی دیسک را در درایو می گذاریم به صورت اتوماتیک اجرا شود.
[ . . . [ 2 [ param1Open=[exepath] exefile [param]
نام ، همان فایل اجرایی است که وقتی دیسک را در درایو قرار دادید می خواهید به طور اتوماتیک اجرا شود. اگر فایل اجرایی در شاخه ی اصلی درایو باشد، می توانید فقط نام فایل را بنویسید، اگر این طور نباشد باید مسیر را به طور کامل بنویسید.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ اسفند ۹۲ ، ۱۵:۱۸
admin

در ویندوز XP هنگامی که می خواستید روی سیستم خود دوباره ویندوز نصب کنید باید بین دو نوع فرمت Quick و Full یکی را انتخاب می کردید . هرچند که در نسخه های بعدی ویندوز ( ویندوز ۷ و ۸) این حالت به طور پیش فرض روی فرمت سریع قرار گرفت اما شاید بخواهید بدانید این چه تفاوتی با هم دارند ؟ جدا از اینکه این دو در سرعت فرمت کردن با هم متفاوتند ، اما آیا مزیتی نسبت به هم دارند؟ کدام یک از دیگری بهتر است و کاربرد هرکدام به چه منظور است ؟

به گزارش مجله تخصصی کامپیوتر؛‌ اگر شما هم جزو کسانی هستید که پاسخ سوالات بالا را نمی دانید و دوست دارید تا دراین زمینه اطلاعاتی بدست بیاورید این مطلب را از دست ندهید .

اگر بخواهیم فرآیند فرمت کردن را کاملا بازگو کنیم ، این پروسه به دو قسمت کاملا مجزا تقسیم می شود . یکی فرمت کردن به صورت low-level است که این حالت با گرفتن هارد دیسک و تقسیم کردن آن به بخش های کوچکتر عمل فرمت را انجام می دهد . دیگری فرمت کردن high-level است که در این حالت برای فرمت کردن به بوت سکتورهای اولیه ی هارد هم رفته و تمام قسمت ها را به طور جداگانه فرمت می کند. این حالت همچنین هارد را برای وجود هر گونه بد سکتور هم اسکن می کند در واقع چک می کند که تمام سکتور ها قابلیت خواندن داشته باشند .

در ویندوز XP هنگامی که شما عمل فرمت را انجام می دهید در واقع فرمت high-level انجام می شود که این کار باعث می شود تا فایل هاس سیستمی هم روی هارد رایت شوند . اگر در این حالت Full Format را انتخاب کنید ویندوز علاوه بر اینها تمام سکتور ها را برای بررسی وجود بد سکتور اسکن می کند .

برای اینکه ویندوز به تک تک سکتور ها دسترسی یافته و تمام آنها را اسکن کند مدت زمان زیادی طول می کشد و همین باعث می شود تا فول فرمت بیشتر از فرمت سریع طول بکشد .

به جز در برخی موارد خاص که در ادامه ی بحث به بررسی آنها می پردازیم ، در بقیه ی موارد فرمت سریع نیاز شما را رفع می کند .

اما لازم است که اگر می خواهید سیستم خود را به کسی بفروشید یا اینکه نمی خواهید کسی بتواند به اطلاعاتی که قبلا روی هارد ذخیره کرده اید دسترسی داشته باشد ، بهتر است که فول فرمت را انجام دهید . اگر فرمت سریع را انجام دهید در واقع فایل های دیتا همچنان روی دیسک باقی می مانند و فقط اسم فایل ها واطلاعات مربوط به محل ذخیره آن در دیسک پاک خواهند شد وبه کمک برنامه های مخصوصی افراد می توانند همین فایل های پاک شده را برگردانند .

در واقع در هر دو نوع فرمت فایل استراکچر بر روی هارد رایت شده اطلاعات دیگر پاک خواهند شد اما در فرمت کامل امنیت بیشتری برقرار است و برای تمام قسمت های هارد به طور جداگانه این کار انجام می شود .

در حالت دیگر اگر فکر می کنید هارد دیسک شما در شرایط خوبی نیست بهترین گزینه برای رفع این مشکل انجام فول فرمت است . به کمک این کار تمام سکتور ها به طور مجزا بررسی می شوند واگر مشکلی وجود داشته باشد برطرف خواهد شد.  فرمت سریع هنگام نصب ویندوز بسیار مناسب است چون در مدت زمان کوتاهی تمام کارهایی که باید انجام شود را انجام می دهد .

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ اسفند ۹۲ ، ۲۲:۲۸
admin